Wraz z wybiciem południa 10 września, w kaplicy w Kopaszewie rozpoczęła się msza w intencji pielgrzymów biorących udział w tegorocznej edycji pieszej Kopaszewskiej Drogi Krzyżowej, organizowanej przez dra Emiliana Prałata, Joannę Ziętkiewicz i Leszka Majchrzaka w ramach Komitetu Społecznego. Ten też Komitet odpowiedzialny był za przeprowadzenie w bieżącym roku renowacji śródpolnych i śródleśnych kapliczek. Po mszy dr Prałat przeczytał list od arcybiskupa Stanisława Gądeckiego i zaprosił na poświęcenie drogi krzyżowej w dniu 29 października, ks. Marian Derkaczewski natomiast wspólnie ze wszystkimi zebranymi odczytał balladę „Romantyczność” w ramach „Czytania Wieszcza”. Punktualnie o 13:00 rozpoczęło się pielgrzymowanie. Wśród około 180 osób podążających szlakiem konduktu żałobnego Zofii Koźmianowej, na którego trasie wzniesione kapliczki, znaleźli się Maria Chłapowska-Naskalska, Jadwiga i Stanisław Chłapowscy. Babce Marii – Wandzie z Potworowskich, poświęcono tegoroczną edycję drogi krzyżowej. Przy pierwszej kapliczce (a drugiej stacji) rozważanie odczytał Starosta Kościański Bernard Turski. Historycznym traktem zadrzewień śródpolnych zasadzonych przez generała Chłapowskiego, piechurzy dotarli do kolejnej kapliczki, gdzie rozważanie odczytała w imieniu poznańskiej grupy fundatorów jej renowacji Anna Dolecka. W czasie marszu do Rogaczewa ks. Stanisław Tokarski z Racotu zaimprowizował krótkie rozważanie na temat dobra. W Rogaczewie rozważanie odczytał Henryk Bartoszewski reprezentujący Porozumienie Ziemia Kościańska, które opłaciło renowację kapliczki. Podmokły odcinek przez olszyny i łąki między Rogaczewem a Rąbiniem piechurzy przeszli w milczeniu. Rozważanie przy kolejnej stacji przy wieży widokowej odczytał Roman Podgórski. Przy ostatniej z kapliczek w Rąbiniu – ufundowanej częściowo przez Marię Naskalską i Piotra Chłapowskiego – tekst rozmyślania odczytała p. Maria. Po dotarciu do Rąbinia przy kolejnych stacjach modlili się siostra Zacharia Niemiec i Stanisław Chłapowski. Następnie wszyscy obecni przeszli do grobu Wandy Chłapowskiej, gdzie dr Prałata przypomniał o szczególnym charakterze tego miejsca tym bardziej symbolicznego, że pielgrzymi są dopiero w połowie wędrówki, a pochowani wokół rąbińskiej świątyni swój bieg ukończyli. Następnie p. Maria złożyła na grobie swej babki kwiaty, a p. Stanisław znicz. Pani Maria przeczytała także fragment “Kroniki rodzinnej” autorstwa jej ojca, pochowanego również w tym samym grobie, odnoszący się do Wandy. Po krótkiej modlitwie w kościele wszyscy udali się do pobliskiej sali wiejskiej, gdzie na piechurów czekała kawa i ciasto drożdżowe. W drodze powrotnej rozważania odczytywali: przy kapliczce w Rąbiniu – Żaneta Olszewska, pod wieżą przy Turwi – Leszek Majchrzak, w Rogaczewie – ks. Krzysztof Pustkowiak, w lesie kopaszewskim – Anna Dolecka, w Kopaszewie – Joanna Ziętkiewicz, przy kaplicy przypałacowej – Emilian Prałat. Na zakończenie w imieniu Komitetu Prałat podziękował wszystkim obecnym za udział i wsparcie. Słowa wdzięczności wyraził także ks. Marian Derkaczewski i ks. Stanisław Tokarski. Po wykonaniu wspólnego zdjęcia na tarasie pałacowym każdy z uczestników otrzymał okolicznościowy, imienny certyfikat i pocztówkę oraz pokrzepił się przy domowej roboty kiełbasie (wykonanej przez Marią i Mariana Prałatów), bigosie, chlebie według tradycyjnego wypieku (dziękujemy p. Annie Miler i Iwonie Gaertig), smalcu i powidłach. Kopaszewska Droga Krzyżowa AD 2017 zakończyła się, gdy pałac zatonął już w mroku wrześniowego wieczoru.
III edycja Pieszej Kopaszewskiej Drogi Krzyżowej odbędzie się 10 września 2017 roku. Tegoroczna wędrówka będzie poświęcona Wandzie z Potworowskich Chłapowskiej. Przybliżając jej życie i działalność przypomnimy także postać jej syna – Dezyderego, którego 20 rocznica śmierci przypada w tym roku. Swój udział w Drodze Krzyżowej zapowiedzieli potomkowie Wandy zarówno z rodziny Potworowskich jak i Chłapowskich. Zwyczajowo podczas przemierzania pól, łąk i lasów będziemy mieli okazją zapoznać się z ciekawostkami i anegdotami historycznymi związanymi nie tylko z przypominanymi w tym roku postaciami, ale również z regionem. Zachęcamy do zapoznania się ze wstępnym planem tegorocznej Drogi. Podczas marszu odczytywać będziemy rozważania poświęcone dobru. W połowie pielgrzymowania zatrzymamy się w Rąbiniu, by nawiedzić grób Wandy oraz odpocząć w przepięknym wnętrzu miejscowego kościoła parafialnego – niewątpliwej perły regionu. Godzinna przerwa będzie również okazją do pokrzepienia się przy domowej roboty wypiekach przygotowanych przez mieszkanki Rąbinia, Rogaczewa i Kopaszewa. Nad bezpieczeństwem pątników czuwać będą jak zawsze niezastąpieni strażacy z OSP Kopaszewo i Rąbiń.
Również w roku 2017 Kopaszewska Droga Krzyżowa objęta została patronatem honorowym Jego ekscelencji Księdza Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego Metropolity Poznańskiego. Wyjątkowość tegorocznego wędrowania wynikać będzie z faktu, iż dzięki wspólnemu wysiłkowi Komitetu Społecznego oraz rzeszy ludzi wrażliwych na historię i pamięć o przeszłości, odnowiona zostanie część kaplic. By odnowić wszystkie będziemy potrzebować jeszcze środków, dlatego podczas Drogi Krzyżowej będziemy kwestować na rzecz dokończenia prac renowacyjnych.
Dołącz do naszej grupy na FB i bądź na bieżąco!
Tegoroczna – już trzecia – piesza Kopaszewska Droga Krzyżowa w sposób szczególny poświęcona będzie hasłu “Dążyć do dobra” oraz jego realizacji w życiu i działalności Wandy z Potworowskich Chłapowskiej. Już 10 września sprzed kaplicy w Kopaszewie wyruszymy na szlak wspólnie z wnuczką Wandy oraz potomkami rodzin Chłapowskich i Potworowskich. Wzorem lat ubiegłych, także tym razem będziemy mogli posłuchać opowieści o obu rodzinach, regionie oraz historii. Tymczasem zapraszamy do zapoznania się z krótkim biogramem Wandy oraz tegorocznym projektem certyfikatu pielgrzyma.
Wanda z Potworowskich Chłapowska była żoną Mieczysława, rozstrzelanego przez Niemców na rynku kościańskim w 1939 roku. Urodziła się 3 listopada 1882 roku w Goli. Zasłynęła jako protektorka i dobrodziejka młodzieży, wspierała kolonie Towarzystwa Ziemianek Wielkopolskich. Wspólnie z mężem wspierała Zakład Dzieci Kresowych w Choryni, Związek Polaków z Kresów Wschodnich, Bratnią Pomoc Studentów Uniwersytetu Poznańskiego, Zakład św. Kazimierza w Poznaniu, Dom Sióstr Służebniczek w Żninie i Krzywiniu, Dom Sióstr Miłosierdzia w Kościanie i Bydgoszczy, Zakład Gąsiorowskich w Poznaniu, Towarzystwo Pomocy dla Inteligencji, Komitet Tanich Kuchen im. ks. Kardynała Dalbora[1]. Należała również do Związku Młodych Polek, Stowarzyszenia Katolickiej Młodzieży Żeńskiej, Towarzystwa Czytelni Ludowych, Ligii Katolickiej, Zarządu Oddziału Wielkopolskiego Związku Harcerstwa Polskiego, Towarzystwa Chrystusowego dla Wychodźców w Poznaniu, przewodziła Towarzystwu Włościanek w Wyskoci. W uznaniu zasług za działalność charytatywną i na rzecz Kościoła, w czerwcu 1929 roku została odznaczona orderem papieskim Pro Ecclesia et Pontifice. Wcześniej, w 1928 otrzymała Srebrny Krzyż Zasługi.
Po wojnie przez 14 lat mieszkała w Gostyniu. Ostatnie tygodnie życia spędziła w Domu Sióstr Miłosierdzia prowincji poznańskiej w Chełmnie nad Wartą, gdzie zmarła 4 lipca 1959 roku.
[1] D. Chłapowski, Kronika rodzinna, t. 2, Kraków 1978, s. 34.
© Copyright by Emilian Prałat 2016, www.epralat.edu.pl MIEJSCA I SZTUKA. RĄBIŃ
